Çok akraba ziyareti yapmadığım için kurtardığımı düşündüğüm ancak telafisini whatsap üzerinden yaptığım seyyar-ı hekimlik uygulaması
genelde yemeklerden sonra başlar bu mesai. çay kaşıkları sond olur, telefon flaşları reflektör.. parmaklar yavaş yavaş ağız içine uzanır, dişler üzerinde gezer: “bu dişim yeğenim”, “yok yeğenim şu asıl şu ağrı yapan” şeklinde devam eder...
Daha diş hekimliği düşünüyorum dediğiniz andan başlayan ve sonsuza dek süren iğrençliktir...
“Hele bi bak kızım/oğlum şu dişimde ne var”
“Milletin ağız kokusunu çekeceksin bizden iğrenmezsin keh keh keh”
“Mezun ol dişlerim seni bekliyor yeğenim”
Dişler arasında kalmış baklava kırıntıları, sarmadan kalan pirinç ve baharatlar, et parçaları... gözümün önüne geldi bile.
Naçizane tavsiyem yapabileceğiniz en mantıklı yol ailenizle bir olup bu olayı engellemek olacaktır.