Diş hekimliğine başlamadan önce hayatımda hiç kan vermemiştim , serum taktırmamıştım.Lakin geldi çattı 4.sınıf derken kanal tedavilerle dolgularla kana yavaştan başladım alışmaya.Bir süre ameliyata giremedim.Şuan 5.sınıftayım alıştım artık diş çekebiliyorum,ameliyat asisteliğini çok rahat yapıyorum.Kısacası sevgili küçük sınıflar bu tarz iğrenmeleriniz , korkularınız varsa kasmayın kendinizi.İnsan alışıyor bir şekilde.Tabi kana bakamayan biri için doğru meslek olur mu ne kadar severek yapar o sizle alakalı,bölümü yazmadan önce bol bol kan göreceğinizi aklınızda bulundurun.
kandan etten iğrenen biri olarak,4.sınıfa kadar gelebildim.bundan sonrası da gelir diye düşünüyorum.zorlanacak bir sürü şey varken bir de bu konuda zorlanırsınız alışmak için.çok zordur yaşayan bilir.ama insan her şeye alışıyor,eğer isterse tabii
Lisede fark ettim, hiç iğrenmesemde kana bir süre bakınca tansiyonum düşüyordu, bu gözlerimin kararması ile baygınlığa kadar gidiyordu. Cerrahi stajlarım ayılıp bayılarak geçti. Senkop olduğu için kardiyolojiye gittim herşey normal çıktı, psikiyatriye gittim antidepresan kullanmamı önerdi onunda pek etkisini görmedim uzun süre de kullanmadan vazgeçtim. Mezun olunca çözdüm, optimum koşulları sağlayınca sorun yaşamıyorum. Yani ortam sıcaklığı az yada çok değilse (özellikle sıcakta daha çok zorlanıyorum), karnım toksa, uykumu almışsam kan tutmuyor. Alışma konusunda ise liseden beri yani 10 yıldır alışmaya çalışıyorum çok daha dayanıklıyım normal çekimlerde hiç sorun yaşamıyorum ama daha ileri cerrahilerde optimum dediğim şartlar olmazsa yine tansiyonum düşebilir. Ben de flep kaldırmalı, kist almalı cerrahi işlemler yapmıyorum diğer tüm işlemleri yapıyorum mutluyum :)
Bu tam olarak ben oluyorum. Geçen ay cerrahi stajında lokal ameliyathanede gömülü 20lik diş için flep kaldırdığımızda bayılıp yere düşüyordum.

Edit: kendimi alıştırmam ve antidepresanlar ile sorunu çözdüm.