Gergin ortamda gergin insanlarla gergin isler yapmak beni cok gergin biri haline getirdi hafta sonlari bile protez barajimi düşünüyorum napacagim ne edecegimden saclarim beyazladi tabi bu kisiye gore degisir hic takmayan kisiler de var ama gun sonunda en takmayan kisi bile etkileniyor gerginlikten
Stajda personellerin gereksiz tavirlari hastalarin sorumsuzluk sabirsizligi uyumsuzlugu en ufak odeme bile yapmak istememeleri asistanlarin her seyi ben bilirimleri bir sey sormayinca kizmalari sorunca bana sormayinlari staj grubunun sürekli sadece kendi gecmek istemesi baskalarini dusunmemesi hareketlerini takip etmesi baraj puani hesaplamasi milletin yaptifi tedavileri takip etmesi malzeme masraflari hastanenin sorumsuzluklarinin paragozlulugunun yine bi sekilde ogrencide patlaması herkesin her seyi biliyomus gibi gelup bi de size akil vermesi gun geliyo hastane temizlikcisinin size durduk yere bagirmasi
Ilk 3 sene surekli bolumu bırakmayı baska bi bolum yazmayi yeniden sinava girmeyi vs.dusunuyordum ilk 3 senenin dertleri malzeme listesi ve bu oluyo genelde bi desinifta kalmama cabasi falan insani cok bunaltiyo gercekten bi de sorunlu hocalar asistanlar varsa cekilmiyo suan ise ilk 3 seneden daha da mutsuzim evet yaptigm is belli evet hekim statüsündeyim artik ama hastalarin dertleri klinigin gergin ortami hocalarin egosu teorik bilgi yogunlugu staj masraflari protez hastasi bulma derdi derken en yogun oldugum en igrenc doneme girdim eğer seviyorsaniz hepsine katlaniyorsunuz ama sevmiyorsaniz da cehennemi yasiyorsunuz tabi eglendiginiz zevk aldiginiz anlar donemler de oluyor ama gercekten istemiyorsaniz zorla gelmisseniz cekilir cile degil malesef
bende olan etkisi 'farkında olmadan yanlış bir şey demekten ve yapmaktan korkma' şeklinde olmuştur.

normalde kimseye karşı saygısızlık yapan birisi değilim, bu konuda çok dikkatliyim. ama özellikle okulda hocaya cevap verirken, ödev teslimi yaparken, bir şeyler için izin isterken veya açıklama yaparken resmen ezilip büzülüyorum. bu kadarına gerek olmadığını farkındayım fakat hayatında annesinden babasından bile yediği azar sayısı bir elin parmaklarını geçmeyen biri olarak gereksiz bir konuda bana kızılmasından korkuyorum. özellikle bölümde eğitimin usta-çırak ilişkisine benzemesi, bir hocanın 3-4 sene dersimize girmesi vb bu durumu daha da tetikliyor. ayrıca prekliniğin sıkı kuralları olduğu için sürekli bir tedirginlik içerisindeydim. önlüğün önü hep ilikli olacak, dersten çıkmadan önlük çıkarılmayacak, şu burda durmayacak, bu şöyle yapılmayacak... Hele ki bir konuda bilgi eksiği olunca "arkadaşlar siz bunları bilmeden bu sınıfa nasıl geliyorsunuz" gibi cümleler duymaktansa ölsem yeridir yani :') kısacası bölüm bende tedirginlik, korku, gerilim etkisi yaratmıştır. Belki de diş hekimliği duygusallığı kaldıran bir bölüm değildir...

staj dönemi başladıktan sonra daha büyük psikolojik sorunlarimi yine burada paylaşırım, biraz da o zaman ağlarım sayın sözlük çünkü asıl macera klinikte :')
her şeyi koklamak; 1. sınıfta sabun torbasını koklamakla başlayıp ardından likitleri, akrilikleri daha sonra da bulduğum her kimyasalı koklamakla bitirdim bu serüveni. öyle ki artık her kokuya aşırı duyarlıyım ve farklı bulduğum her şeyi koklamak istiyorum :') daha saçma hasar vardır elbet ama bundan daha saçmasını henüz duymadım.
çoğu diş hekiminden de duyduğum gibi; mezuniyetten sonra bile rüyalarda sınavlara girmek. özellikle büt, final gibi sınavlara yıllarca rüyalarda devam edilir. korku dolu derslerin, zalim hocalarıyla soğuk terler dökülür..

*raporlarıma göre en çok protez, endo pratik sınavı veya staj sonu görülmektedir.
normal şartlarda tepki verilmesi gerekilen şeylere tepkisiz kalmam, sürekli bir kriz yönetimi ruh hali
4. sınıfta psikologla anksiyetemi yenmeye çalışma serüvenim okul bitince psikiyatriyle sonlandı, keşke daha ilk fark ettiğimde yardım alsaymışım, bizden değerli mi..