2. sınıfta iken Diş Hekimleri gününde gittim Alsancak'a. Bütün Özel kliniklere gittim kavanoz bırakmak veya biriktirdikleri varsa almak için. Tabi üzerimde elbise kolumda kavanozlarımın olduğu çanta ile ilk önce 'diş hekimleri gününüz kutlu olsun' diyince bayramda şeker toplayan küçük bir kızdan pek de bir farkım yoktu dşdhjgdf. Beni bir hanımefendi çok sevmişti ve beni eşi ile başka protez profesörü bir arkadaşına gönderdi. Kendisi sayesinde bir daha diş toplamama gerek kalmadı. Cennet gibi bir şeydi desem yeri.
Tabi ne oldu? Otobüs bekleyene kadar brn şuradan Migros'a bir girip bakayım dedim. Sen o alışveriş esnasında çantayı unut. Alışverişin yap, otobüse bin. Otobüste koltuğa oturduğumda aklıma geldi. Hemen inip koşa koşa döndüm. Unuttuğum yerde bulamadım. Hemen bir çalışan beyefendiye sanki çok büyük paraların bulunduğu, hayatımın en önemli şeylerinin olduğu bir hisle çanta unuttuğumu söyledim.
Beyefendi tabii ki normal bir şekilde içinde ne vardı diye sordu. Bende benim için çok normal olduğu için 'Diş' dedim. Beyefendinin yüzündeki her mimikte şaşkınık ifadesini görebiliyordum. Sonra tabii durumu anlattım. Beyefendi dhf hakkında bilgilendi ve mutlu son.