aynı yolları farklı zamanlarda yürümüş olduğumuz sevgili abimin bir çok hikayesini tekrar tekrar dinlemişimdir ama tek dersten kalma anısını bende aynı durumdan muzdarip olana kadar hiç anlatmamıştı bunun sebebini anlıyorum çünkü bu acı anlatılabilecek acılardan değil çünkü bu acı yaşamadan bilinebilecek bir acı değil, bir süre sonra birazcık aşıp atlatabildim ama hala anlamsız zamanlarda bir anda tekrar tekrar aklıma gelip beni üzüyor, 4 yıl boyunca pek de görüşmediğim ama şu anda benimle aynı durumda olan arkadaşlarımla konuşabiliyorum sadece çünkü bu acı birleştiren bir acı çünkü bunu yaşamayana anlatabilmenin pek mümkün olmadığı bir acı bu.