Ortodontistimin yaşadığı hayatı görünce karar vermiştim ben. Kendi kliniğini açmış, yeteri kadar para kazanan, canı istediğinde randevularını erteleyip tatile çıkan hayalimdeki hayatı yaşayan (dışardan öyle gözüküyor en azından) bir kadındı. Araştırınca eğlenceli bir meslek olduğunu düşündüm. Bana uygundu ama davulun sesi uzaktan hoş geliyormuş tabii :")
"tıp olmadı dişe geldim usta" gibi hikayelerin çok olacağı başlık
Hakkında neredeyse hiç bir fikrimin olmadığı, diş hekimine hiç gitmememe rağmen puanıma yazık olmasın diye seçip sonrasında pişman olduğum süreç..
yaptığım en güzel hata :)
27-28 ime kadar parayı vurup sonrasında ticaret hayatına atılırım dediğim bir meslekti. Ama durum öyle olmadı belki pandemi başında bi kliniğim olsaydı hayallerim gerçek olabilirdi
Çokta bir seçeneği olmayan insanların yaptığı tercih. En azından benim için öyle
Kendimin ve ailemin diş hastalıklarından fazlaca çekmesi ve tıpa puanım yetmediği için seçtiğim meslek, zaten kafamda vardı istediğim uzmanlığı dahi araştırmıştım. Eğer bu mesleği istekli bir şekilde yapamayacağınızı düşünüyorsanız bu meslek size uygun değildir. Bari bu olsun moduyla veya aile baskısıyla yazılmaması gerekir.
Hukuk mu mimarlık mı diye başladığım tercih serüvenimde 'daha düz çizgi çizemiyorsun' 'kötü bi yalancısın' 'diş yaz bak parası iyi' söylemleriyle çevre baskısı üzerinde yazdığım bölüm. Pişman değilim ama sevdim yalan yok.
Sınavdan çıktıktan sonra ‘ben bundan sonra hayatımda fiziğe dair herhangi bir şey görmek istemiyorum.’diyip mühendisliği direkt kafadan eledikten sonra tıpın da çok ağır geleceğini düşünüp yazdığım bölüm.İlk başta ‘ben niye burdayım daha domates kesmeyi beceremiyorum’ desem de girince bir şekilde alışıyorsunuz :)
Așırı derecede tıp isteyen babamı teselli edebilmek için tercih ettim. Tercih sonuçları açıklanınca ilk babamı arayıp haber verdiğimde ise babam 'sağlık olsun oğlum' deyip telefonu kapadı. O an anladım yaptığım hatayı fakat artık çok geçti.