Aslında bizi ister istemez sistem bu hale getirdi. Sanatla, sporla sürekli ilgilenen biri olarak ders çalışmak hep bana engel olmuştur. Aman kızım sınav senesi antrenmanda sakatlanırsan telafisi zor olur, aman kızım üniversiteye gidince tekrar rahat rahat gidersin gitar kursuna... Bence çoğumuz yaşamışızdır bunları. Şimdi geriye dönüp bakınca 21 yıl boyunca doyasıya yaşadığım güzel anılar, edindiğim hobiler tek tüktür.
Geç olsun güç olmasın diyerek bu düşünce yapısından üniversitede kurtulmuşken pandeminin çıkması ile tekrar ders çalışmaya gömüldük maalesef. Ama emin olduğum bir şey var: yaşadığım bu hayatsızlığı ileride çocuğuma yaşatmayacağım.
sanat spor hadi şartlar gereği öyle diyelim ama insanlar sosyal varlıklardır bari arkadaslık iliskilerinize dikkat edin bari onlarla güzel vakit geçirin hayat kısa arkadaşlar hele sadece ders çalışmak için çok daha kısa...
gençlik gidici demek istediğim
gençlik gidici demek istediğim