genelde çoğumuz dur şu SBS'yi bir atlatayım, dur şu üniversite sınavı bir geçsin diye diye bu günlere geldiğimiz için "dus'u bir kazanayım" dememiz doğaldır. çünkü sürekli önümüzde bir sınav oldu ve biz de (en azından ben) hayatımızı hep o sınavlara göre şekillendirdik. yarına bile sağlıklı çıkacağımızın garantisi yokken bireysel isteklerimizi arzularımızı hep erteledik. aslında içinde bulunduğumuz anın kıymeti bilmek lazım da işte gelecek kaygısı denen illet olmasa daha güzel yaşanabilirdi bu hayat. konudan biraz sapıp içimi döktükten sonra dus'u bi kazanayım gezmediğim yer kalmayacak diyerek entry'mi bitiriyorum.