o ilk farkındalık, ilk şok etkisi öyle değişik bir his ki hani halk arasında 'soğuk duş etkisi' derler ya öyle garip, ürpertici bir şey. insan durup düşünüyor o an ben şimdiye kadar ne yaptım diye, böyle gezdiğin tozduğun yerler gözünün önünden geçiyor tek tek. neyse artık hayırlısı deyip 1 hafta nazi kampına alıyorsun kendini. o değil bir de bu sene babalar gibi teoriğimiz var, dönemde 16 ders dostlar öyle düşünün. arkadaşlarımla otururken bir farkettim ki 1 hafta kalmış vizelere, zaten 1. sınıftan beri genelde bir durup 'haydaa bak yine bir hafta kalmış.' der, o hafta kütüphaneye yapışıp toparlardım durumu. mecbur yine kolu yastık yapıp bir hafta kütüphaneye devam edicez :')
edit: şu kadarcık çalışasım gelmiyor ama madem entryi yazıverdik size de bu salak günde bu kadar çalışmış ben her türlü çalışırım motivasyonu olsun diye gönderiyi günlük olarak düzenleyeceğim, eyyorlamam bu kadar
1.gün 3.30 :')
Fotokobiciye koşmalıyız.Notlardan habersizce abi hangi notları alalım diye sorup ne verdiyse çalışmaya başlamalıyız...ve sonuç 60
öyle bir andır ki 1 hafta kaldığında daha önce çalışmış olan dahi bütün bilgiler sanki uçup gider. her şeye en baştan tekrar tekrar bakman gerekir. 'ben buna 2 hafta önce hayvan gibi çalışmıştım, notunu bile çıkarmıştım. bu bilgi nereye gitti neden bir şey hatırlamıyorum' dersin, beynin resmen seninle alay eder. sınavlarda genelde o son 1 hafta yaptığın çalışma ile bir şeyler yaparsın. (belki de sadece sorun bendedir).